یک روز مها به همراه موشیما در ساحل یک دریای زیبا مشغول قدم زدن بودند. آب دریا آنقدر صاف و تمیز بود که می‌توانستند ماهی‌های داخل آب را به راحتی ببینند.
کمی که جلوتر رفتند چشمشان به ماهی زیبایی افتاد که کنار دریا روی ماسه‌ها نشسته بود و به آب نگاه می‌کرد. مها با تعجب گفت: اینجا رو نگاه کن! یک ماهی درون خشکی!
موشیما گفت: خیلی عجیبه. این ماهی چطور میتونه بیرون از آب نفس بکشه؟
ماهی که متوجه این صحبت‌ها شده بود رویش را به طرف آنها کرد و گفت: حق دارید تعجب کنید. چون ما موجودات دریایی با آب شش نفس می‌کشیم.
مها به موشیما نگاهی کرد و گفت: پس ما چطور نفس می‌کشیم؟
موشیما گفت: ما با شش‌هامون نفس می‌کشیم. اما خیلی عجیبه که این ماهی که شش نداره چطور میتونه بیرون از آب نفس بکشه؟
ماهی با باله‌ی کوچکش اشک صورتش را پاک کرد و گفت: جادوگر بدجنس منو به این روز انداخته. او با تور ماهیگیریش منو گرفت و آب شش منو تبدیل به شش کرد تا دیگه نتونم تو آب نفس بکشم.
مها گفت: چطور تورو جادو کرد؟
ماهی گفت: اون قدرتش رو از گوی جادویی که سر جاروش میبنده می‌گیره. هیچ وقت هم جاروش رو از خودش دور نمیکنه.
جادوگره که بد بود
جادوگری بلد بود
ماهی رو جادو کرده
به دریا برنگرده
مها پرسید: چرا جادوگر این کار رو با تو کرده؟
ماهی گفت: اون می‌خواد ما مرواریدهای باارزشی رو که پدرانمون از دریاها پیدا کردن رو به اون بدیم. ولی اونا یادگار پدران ما هستن که از درون صدفها بدست آوردن.
