اختلالات غذایی در نوجوانان، مشکلاتی بسیار جدی هستند که در سال‌های نوجوانی یا سال‌های اول بزرگسالی ایجاد می‌شوند. این اختلالات غذایی در دختران نوجوان بیشتر از پسران شایع هستند. اختلالات غذایی می‌توانند استرس شدیدی را به نوجوانان وارد کنند و همچنین سلامت کلی آن‌ها را تهدید کنند.
نوجوانانی که درگیر اختلالات غذایی هستند، علاوه بر مشکلات فیزیکی، درگیر مشکلات روانی زیادی نیز می‌شوند. اغلب این نوجوانان از جمع دوستانشان کنار می‌کشند و عزت نفسشان به شدت کاهش پیدا می‌کند. برای این که بتوانید به فرزند نوجوانتان کمک کنید، ابتدا باید این بیماری‌ها را به خوبی بشناسید.
اختلالات غذایی در نوجوانان چیستند؟
اختلالات غذایی در نوجوانان در واقع تمرکز بیش از حد آن‌ها بر میزان وزن بدن یا غذا خوردن است که می‌تواند باعث افراط یا تفریط آن‌ها در غذا خوردن شود. مهم‌ترین اختلالات غذایی در نوجوانان، پرخوری بیش از حد، پرخوری عصبی (بولیمیا) و بی‌اشتهایی شدید (آنورکسیا) هستند.
این که نوجوانان گاه به گاه عادات غذاییشان را تغییر بدهند اصلا عجیب و غیرمعمول نیست. فرزند شما ممکن است حتی مدتی دلش بخواهد گیاه‌خواری را امتحان کند. شاید یک وعده‌ی غذایی را حذف کند یا برای کاهش وزن رژیم بگیرد. این رفتارها را نباید با اختلالات غذایی اشتباه گرفت.
دلایل ایجاد اختلالات غذایی در نوجوانان چیست؟
با اینکه دلیل دقیق بروز اختلالات غذایی هنوز مشخص نیست؛ اما عوامل مشخصی وجود دارند که می‌توانند در این امر نقش داشته باشند:
- مسائل بیولوژیکی: افرادی که خویشاوندان درجه یک مثل مادر و پدر یا خواهر و برادر آن‌ها دچار اختلالات غذایی هستند، احتمال بروز این اختلالات در آن‌ها وجود دارد.
- مشکلات احساسی و روانشناختی: عواملی مانند افسردگی، اضطراب و استرس با بروز اختلالات غذایی رابطه‌ی تنگاتنگی دارند.
- فعالیت‌های ورزشی به خصوص: فعالیت‌هایی که نیاز به وزن پایین دارند مثل ورزش‌های حرفه‌ای یا رقص باله می‌توانند احتمال بروز این اختلالات را تشدید کنند.
به رفتار فرزند نوجوانتان دقت کنید. شما باید بتوانید تفاوت علائم اختلالات غذایی را با تغییرات معمول در رژیم غذایی آن‌ها تشخیص دهید. اگر هنوز این علائم را نمی‌شناسید، اصلا نگران نباشید. در ادامه‌ی مقاله با ما همراه باشید تا برخی از علائم اختلالات غذایی در نوجوانان و راه‌های کمک به آن‌ها را با هم مرور کنیم:
اختلالات غذایی رایج در نوجوانان و علائم آن‌ها
پرخوری شدید
نوجوانانی که دچار پرخوری شدید هستند، اغلب میزان بسیار زیادی غذا را در مدت کمی مصرف می‌کنند. البته باید توجه داشته باشید که اگر فرزندتان یک یا دو بار پرخوری کرده، دلیل نمی‌شود که دچار اختلال غذایی باشد. اگر این رفتار هفته‌ای یکی دو بار از او سر می‌زند و به مدت بیش از دو ماه ادامه پیدا کرده است، شما باید نگران بروز پرخوری شدید در او باشید. در ادامه برخی از علائم اختلال پرخوری را مشاهده می‌کنید:
- خوردن مقدار زیادی از غذا در یک مدت خیلی کم
- غذا خوردن نوجوان حتی وقتی که گرسنه نیست
- غذا خوردن تا حدی که احساس مریضی یا زده شدن از غذا به او دست بدهد
- قایم کردن غذا و خوراکی در کیف، کمد یا نقاط مختلف
- غذا خوردن عادی هنگام ناهار یا شام و غذا خوردن خیلی زیاد دور از چشم دیگران
- احساس افسردگی و یا احساس گناه بعد از غذا خوردن
نوجوانانی که دچار این اختلال غذایی می‌شوند، بسیار در معرض خطر چاقی، ابتلا به دیابت، فشار خون بالا و مشکلات گوارشی قرار دارند.
بولیمیا یا پرخوری عصبی
افرادی که اختلال غذایی بولیمیا یا پرخوری عصبی دارند، اغلب مقدار زیادی غذا را در مدت کمی می‌خورند و پس از آن تلاش می‌کنند تا با خوردن ملین‌ها یا استفراغ عمدی، غذا را از بدن خود خارج کنند. این نوجوانان ممکن است به ورزش بیش از حد روی بیاورند یا از قرص‌های رژیمی استفاده کنند تا وزنشان بالا نرود.
افرادی که بولیمیا دارند، معمولا اضافه وزن زیادی ندارند؛ ولی وزن آن‌ها به شدت بالا و پایین می‌شود. برخی از علائم بولیمیا عبارتند از:
- برداشتن دزدکی غذا و خوراکی
- حذف برخی از وعده‌های غذایی یا کاهش حجم وعده‌ها
- پرهیز از غذا خوردن در حضور دیگران
- استفراغ بعد از غذا خوردن
- استفاده از ملین‌ها یا داروهای رژیمی
- ورزش کردن افراطی و بیش از حد
خطراتی مانند مشکلات معده، مشکلات قلبی، مشکلات کلیوی و خرابی دندان‌ها نوجوانان مبتلا به بولیمیا را تهدید می‌کند. متاسفانه در برخی از موارد شدید، این اختلال غذایی می‌تواند منجر به مرگ نوجوان شود.
آنورکسیا یا بی اشتهایی مرضی
نوجوانان مبتلا به اختلال آنورکسیا یا بی‌اشتهایی مرضی، دچار وسواس لاغری هستند. آن‌ها از غذا خوردن به شدت امتناع می‌کنند و از چاق شدن بسیار می‌ترسند. آن‌ها با وجود این که خیلی کم غذا می‌خورند، ممکن است از ملین‌ها یا داروهای رژیمی قوی استفاده کنند.
افرادی که آنورکسیا دارند، تصور می‌کنند که خیلی چاقند؛ حتی اگر بسیار لاغر باشند. آن‌ها ممکن است آنقدر وزن کم کنند که به نظر بیمار برسند. علائم اختلال آنورکسیا به شرح زیر است:
- کاهش وزن خیلی زیاد
- احساس اضافه وزن با وجود لاغری
- ترسیدن بیش از حد از چاقی
- وسواس زیاد در مورد میزان غذا و کالری دریافتی
- استفاده از قرص‌های ملین یا رژیمی
- تاخیر یا قطع شدن کامل عادت ماهانه در دختران
- احساس سرما به طور مداوم
این نوجوانان عموما با مشکلاتی مانند عدم تمرکز، مشکلات معده، قلبی و کلیوی درگیر می‌شوند. همچنین این اختلال می‌تواند باعث بروز مشکلات پوست و مو، پوکی استخوان و ضعف شدید شود. در موارد شدید این بیماری، ممکن است نوجوان حتی جانش را از دست بدهد.
راه کمک به نوجوانان مبتلا به اختلالات غذایی چیست؟
اولین و مهم‌ترین اقدام برای کمک به نوجوانان مبتلا به اختلالات غذایی، مراجعه به یک روانشناس خوب و حرفه‌ای است. اختلالات غذایی در نوجوانان مشکلاتی جدی هستند و باید سریعا به آن‌ها رسیدگی کرد. به هیچ عنوان نباید تصور کنید که این یک مشکل پیش پا افتاده است که با نادیده گرفتن حل می‌شود. سریعا به فکر کمک حرفه‌ای باشید.
در کنار جلسات درمانی، مطمئن شوید که رابطه‌تان با نوجوان دوستانه است. هرگز او را به خاطر مشکلش سرزنش نکنید. شما قرار است به فرزندتان کمک کنید؛ نه اینکه مشکلش را بزرگتر کنید. سعی کنید تا با آگاهی و روش‌های صحیح، اعتماد به نفس او را کاهش دهید و محیط خانه را بدون استرس و آرام نگه دارید.
برای فرزندتان وقت بگذارید و به حرف‌هایش بدون قضاوت گوش دهید. محیطی مملو از عشق و مهربانی ایجاد کنید تا فرزندتان بتواند به شما اعتماد کند.
سخن پایانی
اختلالات غذایی در نوجوانان، مسائلی هستند که در دنیای امروزی به یک نگرانی همگانی بدل شده‌اند. به عنوان والدین شما باید به رفتار فرزند نوجوانتان دقت کنید و اگر علائم اختلالات غذایی را در او مشاهده کردید، سریعا به دنبال کمک باشید.
به هیچ عنوان این اختلالات را دست کم نگیرید. بی توجهی والدین به این موارد می‌تواند به بیماری و یا حتی مرگ نوجوان منجر شود. گوش به زنگ باشید و در صورت بروز علائم، با آگاهی و مهربانی به فرزندتان کمک کنید.
همین حالا نظر خود را با دیگران به اشتراک بذارید: کلیک کنید