8 نشانه‌ای مهمی که نشان می‌دهد رفتار کودک شما مخرب است

رفتارهای مخرب کودکان: مادر سه کودکی را در نظر بگیرید، که یکی از آنها به شدت غیرقابل کنترل بوده و همیشه با مادر خود لجبازی می‌کند. دختر این مادر نیز هر روز با مادر خود بحث و جدل دارد. حتی در جلوی افراد دیگر، همیشه با مادر خود پرخاشگری می‌کند. محمد که فرزند سوم این مادر بوده، خیلی شر و شیطان است. او بدون اینکه اجازه بگیرید، دست به تمام وسایلی که می‌خواهد، می‌زند. یا هر خوراکی که دوست داشته باشد را می‌خورد.

رفتارهای این کودکان چه قدر برای شما آشنا هستند؟ برای حل این مشکلات چه راه حلی به نظرتان می‌رسد؟ تا کنون فکر کرده‌اید، که آیا این رفتارها طبیعی هستند؟

رفتار طبیعی در کودکان چیست؟

معیار مشخصی برای رفتار طبیعی یک کودک وجود ندارد. این موضوع کاملا وابسته به سن، شخصیت، رشد عاطفی و محیطی است؛ که کودک در آن تربیت می‌شود.

بیشتر بدانید: اضطراب را در کودکان چگونه مدیریت کنیم؟

کدام نشانه‌ها، نشان دهنده مخرب بودن رفتار کودک است؟

کودکی که دارای رفتارهای مخرب است، در مدیریت رفتار و احساس خود دچار مشکل شده است. او مرتبا طغیان‌های عاطفی دارد و موارد جزئی او را آزار می‌دهند. او ممکن است از طریق رفتارهای مخربی مانند ضربه زدن، پرتاب کردن، جیغ زدن و غیره از خود واکنش نشان دهد.

پسر کوچکی را در نظر بگیرید، که وقتی با پدر خود به مغازه می‌رود، یک بستی را به صورت مخفیانه بر می‌دارد. این رفتار کم کم تبدیل به یک عادت می‌شود.

دختری را در نظر بگیرید که وقتی به مدرسه می‌رود، همیشه بهانه مریضی می‌آورد و به کلاس نمی‌رود. این موضوع در آینده تبعات مخربی را برای او خواهد داشت.

بی احترامی کردن

دختر سه ساله شما ممکن است اشتباهی انجام دهد، اما اشتباه او اهمیتی ندارد، او فقط سه سال دارد و از لحاظ عقلی هنوز کامل نشده است. اما اگر دختر هفت ساله‌ایی به مادرش بی‌احترامی کند، در صورت عدم برخورد مناسب، ممکن است باعث مشاجره بین او و مادرش شود. این رفتار می‌تواند در طول زمان نیز ادامه یابد.

برای اینکه او رفتار خود را تکرار نکند، باید در مورد عواقب کارش با کودک صحبت کنید. به طور مثال می‌توانید به دختر خود بگویید؛ که اگر بدررفتاری کند، عصر به پارک نمی‌روید، یا او حق ندارد تا کارتون مورد علاقه خود را ببیند.

توهین کردن

کودکان هنگام عصبانیت جیغ و داد می‌کنند. اما اگر آنها حتی قبل از اتمام ده سالگی شروع به فحاشی می‌کنند، باید نگران باشید. آنها ممکن است شروع به داد زدن یا استفاده از زبان توهین آمیز کنند، تا شما را وارد مشاجره کنند.

عواقب بددهنی و توهین کردن را برای کودک خود توضیح دهید. با او پرخاشگری نکنید. اما او را محکوم کنید، که آن روز حق ندارد تا عصر  به تمرین فوتبال خود برود.

پرخاشگری کردن

عصبانی شدن کودکان اشکالی ندارد. اما اگر این عصبانیت در کودکان به رفتار پرخاشگرانه تبدیل شود، این یک مشکل اساسی است. اختلالات خلقی، روان‌پریشی، تکانشگری یا ناامیدی می‌تواند باعث پرخاشگری در کودکان خردسال شود. در بعضی مواقع ممکن است، کودک شما برای دفاع از خود دست به خشونت بزند.

کودکان ممکن است پرخاشگری را در محیط مدرسه و یا در محیط خانه یاد گرفته باشند. آنها به رفتار شما نگاه کرده و از رفتارتان الگوبرداری می‌کنند.

اما شما می‌توانید به آنها یاد دهید، تا به جای پرخاشگری خواسته خود را بیان کند. یا اگر از موضوعی ناراحت است، ناراحتی خود را به شما بگوید. کودک را تشویق کنید که اگر چیزی را دوست ندارد، صراحتا آن را بیان کند.

دروغ گفتن

دروغ گفتن هم یکی از رفتارهای مخربی است، که اگر تکرار شود، منجر به نگرانی می‌شود. دروغ گویی را هم کودکان از والدین خود الگوبرداری می‌کنند. همسری که خیانت می‌کند و شبها به منزل دیر می‌رود و همیشه دروغ می‌گوید، می‌تواند رفتار مخرب خود را به کودک خردسال خود آموزش دهد.

سعی کنید، همیشه با فرزندتان صادق باشید، تا او هرگز دروغگو نشود.

قلدری کردن

کودکانی را دیده‌اید که دوست دارند تا به دیگران زور بگویند و ادعای قلدری دارند. آنها صدای خود را بلند می‌کنند و اسباب بازی خواهر و یا برادرشان را به زور برمی‌دارند. اگر چنین رفتاری را از کودک خود دیده‌اید، بلافاصله به فکر اصلاح آن باشید.

چابلوسی کردن

ممکن است کودک برای اینکه، شما جلوی دیگران برایش آبنبات بخرید، گریه و التماس کند. شما نباید فریب چابلوسی او را بخورید. باید قاطعانه به او بگویید نه، الان زمان مناسبی برای خریدن آبنبات نیست.

بیشتر بدانید: 11 روش برای پرورش تفکر خلاق در کودک

تنبلی کردن

کودکی که تنبل است و بهانه‌ای برای انجام هیچ کاری ندارد، در آینده احتمال دارد که فردی افسرده شود. باید برای انجام کارهایی که او علاقه‌ای ندارد و از آنها امتناع می‌کند، به او انگیزه دهید. انگیزه دادن به معنای خریدن عروسک مورد علاقه ای او نیست. انگیزه دادن از هر روشی امکان پذیر است.

اول سعی کنید متوجه شوید، که فرزند شما به چه چیزهایی علاقه دارد. سعی کنید از طریق علاقه‌مندی‌های کودک، برای سایر کارهایی که او جهت انجام دادنش امتناع می‌کند، به او انگیزه دهید.

به طور مثال از او بخواهید تا تخت خود را مرتب کند، بعد از مرتب کردن تخت، از او بخواهید تا آهنگ مورد علاقه‌اش را با یکدیگر زمزمه کنید.

یا می‌توایند به او بگویید، که اگر تکالیف مدرسه را انجام دهد، شب می‌تواند، فیلم مورد علاقه خود را به همراه یک بستی کاکائویی نگاه کند.

تنفر از مدرسه

کودکان به دلایل زیادی ممکن است که از رفتن به مدرسه متنفر باشند. شاید دوستان خوبی ندارند، یا به خاطر جدا شدن از والدین مضطرب می‌شوند. ابتدا باید دلیل اصلی این تنفر را جویا شد. سپس با ریشه یابی موضوع، به او کمک کنید، تا رفتن به مدرسه برایش جذابیت پیدا کند.

اگر محیط مدرسه و یا دوستانی که در مدرسه دارد، باعث تنفر او شده‌اند، مدرسه کودک خود را عوض کنید. اگر اضطراب جدایی باعث تنفر شده، از یک متخصص کمک بگیرید. اما اول ریشه اصلی این موضوع را کشف کنید.

سخن نهایی

رفتارهای مخربی که ممکن است یک کودک داشته باشد، در آینده او تاثیرگذار است. اگر او اشیاء کوچکی را از فروشگاه برمی‌دارد، به احتمال زیاد در آینده دزدی‌های بزرگتری خواهد کرد. اگر پرخاشگری می‌کند، ممکن است در بزرگسالی، مشکلات بدتری را برای خود و اطرافیان ایجاد کند، اگر دروغ می‌گوید، این رفتار در بزرگسالی نیز به کرات تکرار می‌شود.

از رفتارهای مخرب کودک خود چشم پوشی نکنید و حتما برای رفتارهای او به دنبال راه حلی مناسب باشید.