طلاق به خودی خود تلخ و پیچیده است، چه برسد به زمانی که پای کودکان در میان است. ولی نگران نباشید. کارهای بسیاری وجود دارد که می‌توانید انجام دهید تا به فرزندتان کمک کنید با این شرایط کنار بیاید. اگر درگیر جدایی از همسرتان هستید، بدانید که کودکان هنگام طلاق واالدین، بیش از هر زمان دیگری به هر دوی شما نیاز دارند. اطمینان، امید و احساس ثبات می‌تواند به کاهش اثرات منفی طلاق بر روح کودک بسیار کمک کند.
اگر فرزندتان را آزاد بگذارید تا بدون احساس گناه هر دوی شما را دوست بدارد و بدون دغدغه به دیدن پدر یا مادرش برود، جلوی بسیاری از مشکلات جدی را می‌گیرید. در ادامه به برخی باید و نبایدها برای رفتار با کودکان هنگام طلاق والدین، می‌پردازیم.
با کودک درد و دل نکنید
نگرانی‌هایتان مثل اختلافات با همسرتان یا مشکلات مالی را با او در میان نگذارید. این مشکلات مربوط به بزرگترهاست. او سنگ صبور شما نیست. این درد و دل‌های بیجا فشار زیادی را به او تحمیل می‌کند. به جای این کار یک مشاور یا روان درمانگر برای صحبت و مشورت پیدا کنید.
به همسر سابقتان توهین نکنید
اختلافات و دعواهایتان را بین خودتان نگه دارید. به هیچ عنوان از همسر سابقتان جلوی کودک بد نگویید و بد دهنی نکنید. قابل درک است که عصبانی یا ناراحت باشید؛ ولی به یاد داشته باشید که همسر سابقتان همچنان برای فرزندتان بسیار عزیز است. به احساساتش احترام بگذارید.
کودک را سوال پیچ نکنید
وقتی کودک از گردش با همسر سابقتان برمی‌گردد، او را سوال پیچ نکنید. اینکه مدام از او بپرسید در خانه‌ی پدر یا مادرش چه می‌گذرد و از جزئیات بپرسید، او را بسیار معذب می‌کند. همین که بدانید چه ساعتی می‌رود و چه ساعتی برمی‌گردد کافیست.
تغییرات زیاد و ناگهانی ایجاد نکنید
طلاق به تنهایی یک تغییر بسیار بزرگ است. تغییرات دیگری ایجاد نکنید. سعی کنید فرزندتان مدرسه‌اش را تغییر ندهد و همچنان با دوستانش تعامل کند. اگر قبلا هر جمعه او را به پارک می‌بردید، سعی کنید این برنامه را حفظ کنید. تغییرات زیاد و ناگهانی برای کودکان هنگام طلاق ممکن است آن‌ها را را از لحاظ ذهنی در هم بشکند.
همان فرد قبلی باشید
سعی کنید روش تربیتیتان را ثابت نگه دارید. درست است که به علت طلاق، راجع به فرزندانتان احساس گناه دارید؛ ولی این نباید باعث شود آن‌ها را در هدیه و اسباب بازی غرق کنید یا برای هر وعده فست فود بخرید تا آن‌ها خوشحال شوند. اگر استوار و ثابت قدم باشید، آن‌ها نیز حس بهتری خواهند داشت.
کودک را به تماس با پدر یا مادرش تشویق کنید
اگر کودکتان با شما زندگی می‌کند، نباید باعث شود ارتباطش با همسر سابقتان قطع شود. کودک را تشویق کنید تا با پدر یا مادرش تماس بگیرد. به او بگویید که این تماس‌ها فقط برای گپ زدن عادی نیست، بلکه برای مطلع کردن پدر یا مادرش از امور زندگی اوست.
از مشاور کمک بگیرید
اگر حس می‌کنید کودک هنگام طلاق دارد به صورت جدی آسیب می‌بیند و شما قادر به کمک به او نیستید، سریعا به یک مشاور یا روانشناس خوب مراجعه و درخواست کمک کنید. از کمک گرفتن خجالت نکشید. مراجعه به متخصص یعنی شما به فرزندتان و سلامت ذهنی‌اش اهمیت می‌دهید.
به او حق انتخاب دهید
به هیچ عنوان بر سر حضانت او دعوا نکنید. با لحن بسیار مهربان و روی گشاده از او بپرسید ترجیح می‌دهد با کدام یک از والدینش زندگی کند. هرگز به او احساس گناه ندهید و انتظار هم نداشته باشید طبق میل شما عمل کند. به او اطمینان دهید که او هیچگاه هیچکدام شما را از دست نخواهد داد و شما همواره در دسترس هستید.
به سوال‌هایش پاسخ دهید
پس از اینکه به او راجع به جداییتان توضیح دادید، از او بخواهید تا سوالاتش را بپرسد و با حوصله به سوال‌هایش پاسخ دهید. فرزندتان احتمالا در لحظات اول بسیار احساس ناامنی خواهد داشت. با او صادق باشید و اگر پاسخ سوالی که می‌پرسد هنوز برای خودتان معلوم نیست، رک و راست بگویید که نمی‌دانید و هرگاه پاسخ مشخص شد او را جریان خواهید گذاشت.
احساس خشمش را درک کنید
به احتمال زیاد در ابتدا، فرزندتان احساس خشم درونی زیادی را تجربه می‌کند. طبیعیست که از شما و همسر سابقتان عصبانی باشد. اگر رفتارهای خشن و یا نامعقول دارد، به جای تنبیه کردن او و داد زدن، او را در آغوش بگیرید و سعی کنید آرامش کنید. به او بگویید که احساساتش را درک می‌کنید و تشویقش کنید تا با شما حرف بزند.
بیشتر بخوانید: 4 روش رایج برای مدیریت کردن رفتارهای مخرب کودکان
منت گذاشتن ممنوع
هیچگاه هنگام عصبانیت جملاتی مثل “من به خاطر تو، اون زندگی رو تحمل کردم” یا “تو هم مثل پدر/مادرتی” استفاده نکنید. فراموش نکنید کودکتان هیچ چیز به شما بدهکار نیست. شما هستید که در قبال او وظیفه دارید. کودک را تبدیل به کیسه بوکسی برای تخلیه‌ی خشمتان نکنید.
در کارهای مدرسه به او کمک کنید
فرزندتان ممکن است افت تحصیلی را تجربه کند و نمراتش کم شود. او را سرزنش نکنید. همانطور که شما با ذهن نامنظم و افسرده، بازدهی ندارید و مضطربید، او هم همین روند را تجربه می‌کند. به جای سرزنش او، به او کمک کنید تا بتواند به تدریج به جایگاه قبلی‌اش بازگردد.
سخن آخر
طلاق به خودی خود، اثرات منفی زیادی ندارد. آنچه مخرب است، اضطراب، ترس از جدایی، احساس ناامنی و خشم درونیست. تمرکزتان را روی حل کردن این مسائل بگذارید.
یادتان باشد، شما حق ندارید توقع داشته باشید فرزندتان شما را درک کند یا به خواست شما عمل کند. شما و همسرتان در تصمیم به ازدواج، فرزندآوری و در نهایت طلاق، آزاد بودید و او هیچ نقشی در این مسائل نداشته است. پس او هم این حق را دارد که برای محل زندگیش تصمیم بگیرد یا احساس خشم کند. شما نسبت به او تنها مسئولیت دارید. با او نجنگید، مراقبش باشید.
همین حالا نظر خود را با دیگران به اشتراک بذارید: کلیک کنید