در دنیای امروز، با توجه به پیشرفت روز افزون علم، ممکن است برخی از ما، توصیه‌های مادر، مادربزرگ و … را درباره‌ی بچه داری جدی نگیریم.
نکته‌ی بسیار مهمی که در خصوص این موضوع وجود دارد، این است که نباید از تجارب مادران و مادربزرگان غافل شویم، هر اندازه هم که با پیشرفت علم و تکنولوژی همراه باشیم و به اصطلاح امروزی شده باشیم، آن‌ها گوهر زندگی‌مان هستند.
البته این موضوع بدان معنا نیست که بدون چون و چرا، هر موردی را بپذیرید؛ بلکه می‌توانید از هر پندی، در مکان و موقعیت مناسب خود کمک بگیرید. علم همراه با تجربه، کارایی بیشتری دارد.
در این مقاله قصد داریم تا درباره‌ی وضعیت شما و جنین و تست غیر تهاجمی BPP در هفته سی و دوم بارداری، صحبت کنیم.
با موشیما همراه باشید.
وضعیت شما در این هفته
در این هفته، طول رحم به حدود 33 سانتی متر رسیده است. اکنون قله‌ی آن را حدودا 12 سانتی متر بالاتر از ناف می‌توانید لمس کنید. با این که شکم شما بسیار بزرگ به نظر می‌رسد، برای چرخش و حرکات آزادانه‌ی فرزندتان فضای کافی وجود ندارد.
احتمالا تا امروز، سر جنین به سمت پایین ( دهانه‌ی رحم ) چرخیده است. حرکات او در ماه‌های پایانی، باعث ایجاد درد و فشار در دنده‌ها، قفسه‌ی سینه، معده و … می‌شود. پشت خود را صاف کنید تا فضای کافی برای جنین فراهم شود.
همانطور که قبلا گفتیم، تا پایان دوران بارداری، حجم خون مادر حدودا 40 الی 50 درصد بیشتر از قبل می‌شود. دلیل آن، این است که بدن مادر علاوه بر تامین نیاز بدن خود، باید توانایی تامین مواد غذایی و اکسیژن مورد نیاز جنین را هم داشته باشد.
یکی دیگر از دلایل افزایش حجم خون مادر این است که در هر دو روش زایمان طبیعی و سزارین، مادر مقداری خون از دست می‌دهد. در زایمان طبیعی، این خونریزی کمتر از زایمان سزارین است. البته باید بدانید که تا چند روز پس از زایمان، خونریزی واژینال خواهید داشت.
این روزها، با توجه به افزایش حجم پستان‌ها و تولید آغوز، آن‌ها حساس، بزرگ و دردناک شده‌اند. بهتر است از این هفته، استفاده از سوتین‌های شیردهی را آغاز کنید.
اگر در فکر عدم استفاده از سوتین هستید، بهتر است بدانید که در آینده ممکن است دچار افتادگی پستان شوید. همچنین استفاده از سوتین‌های غیر نخی و یا تنگ، باعث افزایش درد پستان‌ها خواهد شد.
در اواخر بارداری، وزن اکثر مادران در هر هفته حدود 500 گرم اضافه می‌شود؛ که حدودا نیمی از آن مربوط به رشد جنین است. چنانچه افزایش وزنتان بیشتر از این میزان شد و هم زمان دچار علائم زیر شدید، فورا پزشکتان را در جریان قرار دهید:
- مشکلات بینایی مانند تاری دید و یا جرقه زدن چشم
- ورم ناگهانی بدن
- افزایش فشار خون
- حالت تهوع
- سردرد
علائم مذکور، نشانه‌هایی از مسمومیت بارداری ( پره اکلامپسی ) هستند. عدم رسیدگی و درمان به موقع این بیماری، عواقب جبران ناپذیری به همراه دارد.
به طور کلی، اکثر مادران طی بارداری، تا حدودی ورم بدن را تجربه می‌کنند. برای کاهش این عارضه، از مصرف غذاهای کنسروی، حاوی مواد نگه دارنده و همچنین نوشیدنی‌های کربناته مانند انواع نوشابه‌ی گازدار، خودداری کنید.
سدیم یکی از موادیست که زیادِ آن در بارداری مضر است. سدیم در مواد غذایی مانند گوشت، سبزیجات و نمک وجود دارد. گوشت و سبزیجات علاوه بر سدیم، پروتئین و ویتامین‌های فراوانی دارند، همچنین میزان سدیم موجود در گوشت و سبزیجات بسیار کمتر از نمک است.
پس بهتر است مصرف نمک را در دوران بارداری به حداقل برسانید، اما استفاده از گوشت و سبزیجات منعی ندارد.
اگر در سی و یک هفته‌ی گذشته، مشکل خاصی در بارداری نداشته‌اید و ویزیت‌های چکاپ را طبق روال عادی انجام داده‌اید، طی چهار هفته‌ی آینده به جای ماهی یک بار، هر دو هفته یک بار باید ویزیت شوید. هر اندازه که به زایمان نزدیک‌تر می‌شوید، دفعات ویزیت چکاپ بیشتر خواهد شد.
وضعیت جنین در هفته سی و دوم بارداری
در این هفته، جنین با قدی حدود 44 سانتی متر و وزنی حدود 1700 گرم ( یک کیلو و هفتصد گرم ) به اندازه‌ی یک کاهو چینی رسیده است.
تا پایان این هفته، رشد دست، پا و ناخن‌های جنین کامل می‌شود. اکنون فرزندتان فضای کافی برای چرخیدن داخل رحم ندارد و فقط از طریق ضرباتی که وارد می‌کند، فضای کمی برای غلت زدن و تغییر حالت خود ایجاد خواهد کرد.
احتمالا از این هفته، موهای واقعی، جایگزین موهای نرم و کرکی را روی بدن جنین می‌شوند. در هفته سی و دوم بارداری، جنین در حال آماده شدن برای زایمان است. او مدام سعی دارد تا با سر به سمت دهانه‌ی رحم حرکت کند. همین امر موجب ایجاد تکرر ادرار و فشار به مثانه می‌شود.
از سوی دیگر، فشاری که در هفته‌های گذشته به دیافراگم وارد و باعث تنگی نفش در شما می‌شد، به علت حرکت جنین به سمت دهانه‌ی رحم، کاهش می‌یابد.
اگر فرزند شما هنوز در وضعیت بریچ است، نگران نباشید. تا هفته‌ی سی و ششم بارداری فرصت برای چرخش و تغییر وضعیت از بریچ ( سر جنین بالای رحم ) به سفالیک ( سر جنین پایین رحم )، فرصت باقی است.
اکثر مادران، نمی‌توانند تشخیص دهند که فرزندشان در چه وضعیتی قرار دارد. این مسئله با معاینات پزشک و یا انجام سونوگرافی مشخص می‌شود.
گرچه اسکلت بدن جنین کامل شده، اما هنوز استخوان‌هایش نرم و انعطاف پذیر است. با تکمیل اسکلت بدنی جنین، از این هفته به بعد، احتمالا رشد قدی او کندتر خواهد شد.
با جذب چربی زیر پوست فرزندتان، هر روز از شفافیت سطح بدن او کاسته می‌شود. رگ‌های خونی، در احاطه‌ی ماهیچه‌ها قرار گرفته‌اند؛ به همین دلیل پوست جنین قرمز نشده و صورتی می‌شود. قطر سر او در این هفته، حدودا 10 سانتی متر است.
در این روزها، هر مرتبه از خواب و استراحت فرزندتان حدودا 20-40 دقیقه زمان می‌برد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید، او از زمان بیداری خود، نهایت استفاده را کرده و به تمرین مکیدن، بلعیدن و تنفس می‌پردازد؛ تا برای بقای خارج از رحم آماده شود.
از این هفته تا زمان زایمان با جهش وزنی که جنین پیدا می‌کند، نصف و یا یک سوم وزن طبیعی زمان تولدش را کسب خواهد کرد. تا دو هفته‌ی آینده، حجم مایع آمنیوتیک به بیشترین میزان خود خواهد رسید و پس از آن به تدریج کاهش می‌یابد.
اگر به هر دلیلی جنین در این هفته متولد شود، ریه‌های او به اندازه‌ای رشد کرده‌اند که بتوانند در فضای خارج از رحم، با کمترین کمک‌های پزشکی، فعالیت نسبتا سالمی داشته باشند. بنابراین احتمالا مشکل خاصی برای فرزندتان به وجود نخواهد آمد.
هفته سی و دوم بارداری یعنی چند ماهگی؟
در محاسبات بارداری، زمانی که ماه، هفته و روز به طور کامل به اتمام می‌رسد، این طور بیان می‌شود که به طور مثال شما اکنون هفت ماه و چند هفته باردار هستید؛ بنابراین در این هفته، شما در ماه هشتم بارداری و اواسط سه ماهه‌ی سوم بارداری قرار دارید.
برای اطلاع از سن دقیق بارداری خود، می‌توانید از ماشین حساب بارداری موشیما استفاده کنید.
سونوگرافی بیوفیزیکال پروفایل
سونوگرافی بیوفیزیکال پروفایل یا تست BPP، یک تست کاملا ساده و بدون درد و یکی از روش‌های سنجش سلامتی جنین می‌باشد. به طور کلی انجام این تست حدودا 30 دقیقه زمان می‌برد.
بیشترین دلیل استفاده از این روش، بررسی میزان اکسیژنِ دریافتی جنین است. معمولا این تست در مادرانی که بارداری پرخطر دارند، در هر زمان از سه ماهی سوم بارداری قابل انجام است.
در این روش که عموما از هفته‌ی 32 بارداری به بعد انجام می‌شود، با تشخیص مشکل و تصمیم‌گیری فوری در خصوص زایمان، ریسک از دست دادن جنین کاهش پیدا می‌کند.
پیشنهاد موشیما برای هفته سی و دوم بارداری
هر مادری، ممکن است با فکر کردن درباره‌ی زایمان و روند آن، دچار استرس و ترس شود. تا این مرحله، همه چیز نرمال است.
بهتر است بدانید، مادرانی که با همین افکار تا زایمان پیش می‌روند و در حین زایمان از تکنیک‌های کاهش استرس استفاده نمی‌کنند، مدت پروسه‌ی زایمانشان طولانی‌تر شده و حتی زایمان سختی خواهند داشت.
زمانی که شما می‌ترسید، هورمونی به نام آدرنالین در بدنتان ترشح می‌شود. آدرنالین باعث کند شدن روند زایمان شده و ممکن است در این بین، آسیبی به فرزندتان هم وارد شود.
بهتر است درباره‌ی ترستان، با پزشک و یا مامای خود صحبت کنید. توصیه می‌کنیم تا از همین حالا، با یادگیری و تمرین روش‌های کنترل استرس و ترس از زایمان، آماده‌ی انجام یک زایمان آسان و سریع شوید.
همین حالا نظر خود را با دیگران به اشتراک بذارید: کلیک کنید