اگر به تازگی متوجه شدهاید که فرزندتان به اختلال بیش فعالی و نقص توجه مبتلاست، حتما شوکه شدهاید و ناراحتید. احتمالا گیج شدهاید و دنبال راه درست برای رفتار با فرزندتان و کمک به او میگردید. خوشبختانه در دورهای زندگی میکنیم که روشهای بسیار خوبی برای کنترل بیش فعالی در کودکان در اختیار داریم.
تربیت کودک به خودی خود دشوار و چالشبرانگیز است. حال اگر فرزندتان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی نیز باشد، این چالشها میتوانند چندین برابر شوند. ولی با کمی آگاهی، صبر و البته کمک حرفهای، حتما خواهید توانست کنترل اوضاع را به دست بگیرید و شرایط را به نفع فرزندتان برگردانید.
در ادامه چندین راه کاربردی را به شما معرفی خواهیم کرد تا بتوانید رفتاری صحیح با فرزندتان داشته باشید. پس با ما همراه باشید:
خونسرد باشید و روحیهی مثبتتان را حفظ کنید
کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، ممکن است رفتارهای خشن همراه با جیغ و داد از خود نشان دهند. در مواجهه با این رفتارها به یاد داشته باشید که شما فرد بالغ ماجرا هستید و قرار است به کودک کمک کنید. اگر در جواب جیغ و گریهی او، شما هم داد و فریاد راه بیندازید، تنها چیزی که نصیبتان میشود جیغ و داد و خشم بیشتر است.
همواره به این فکر کنید که فرزندتان از روی بی ادبی این رفتارها را نشان نمیدهد. او قصد ناراحت کردن شما را ندارد. او به یک اختلال ذهنی مبتلاست و شما به عنوان پدر و مادر وظیفه دارید به او کمک کنید. آرام و مقتدر باقی بمانید.
از کاه، کوه نسازید
اگر فرزندتان تمام تکالیف روزانهاش را انجام داده است و الان نمیخواهد یک ماشین اسباببازی را از روی فرش بردارد، دعوا را شروع نکنید. سعی کنید بعضی چیزهای کوچک را نادیده بگیرید تا آرامش خانواده حفظ شود. اولویتهایتان را بشناسید.
اینگونه به قضیه فکر کنید:” یک ماه وقت دارم تا به فرزندم یاد بدهم وسایلش را از روی زمین بردارد”. قرار نیست فرزندتان همه چیز را همان لحظه با زور یاد بگیرد. میتوانید در مدتی طولانیتر ولی با آرامش این کار را انجام دهید.
به فرزندتان باور داشته باشید
به جای تمرکز روی نکات منفی فرزندتان، سعی کنید روی ویژگیهای مثبت او تاکید کنید. یک لیست از ویژگیهای مثبت فرزندتان آماده کنید. حال به جای اینکه همیشه خصوصیات منفیاش را به او متذکر شوید، از این لیست مثبت استفاده کنید.
میتوانید جملاتی مثل این بگویید:” من خیلی خوشم میاد که همیشه خودت لباساتو میپوشی.” یا ” خیلی چیزای باحالی با لگو میسازی. این یعنی واقعا خلاق و باهوشی.” با این رفتار، کاری میکنید تا فرزندتان به خودش حس خوبی داشته باشد و برای بهتر شدن رفتارش تلاش کند.
بیشتر بخوانید: 12 علامت مهم اختلال نقص توجه و بیشفعالی در کودکان
برنامهریزی مشخصی انجام دهید
کنترل بیش فعالی در کودکان، بدون یک برنامهی پله به پله و واضح، خیلی دشوار خواهد بود. سعی کنید برنامهریزی روزانه داشته باشید و آن را برای فرزندتان توضیح دهید. هیچوقت ناگهان به کودک نگویید:” همین الان حاضر شو تا بریم خونهی مادربزرگ.”
روش درست این است که مراحل آماده شدن را به تدریج با کودک طی کنید. برای مثال میتوانید اینگونه صحبت کنید:” یک ساعت دیگه میخوایم بریم خونهی مادربزرگ. تا یک ربع دیگه میتونی تلویزیون ببینی و بعدش با هم میریم تا یه لباس قشنگ برات انتخاب کنیم.”
اگر همه چیز را طبق یک برنامهی مشخص طی کنید، چالشهایتان بسیار کمتر خواهد شد.
سر فرزندتان را بیش از حد شلوغ نکنید
خیلی خوب است که فرزندتان را به سمت فعالیتهای فوق برنامه سوق دهید. ولی در نظر داشته باشید که کنترل این فعالیتها برای کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه، کمی دشوار است. یادتان باشد که این فعالیتها قرار نیست باعث تنش بیشتر در خانواده شوند.
بهتر است با یک کلاس فوق برنامه شروع کنید و وقتی کودک به آن عادت کرد، کلاس بعدی را شروع کنید. بهترین کلاس فوق برنامه برای این کودکان، یک کلاس ورزشیست تا بتوانند انرژیشان را به روش صحیح و مثبتی تخلیه کنند. همچنین کلاسهای ورزشی، مهارتهای شنیداری و تمرکز آنها را بسیار افزایش میدهد.
یک فضای خصوصی و آرام برای فرزندتان تدارک ببینید
کودکان نیز مانند ما بزرگسالان، به فضای خصوصی و خلوت احتیاج دارند. یک فضای کوچک و دنج در کنار اتاقش برای او درست کنید. به فرزندتان بگویید که هر وقت عصبانی یا ناراحت بود، میتواند به این مکان پناه ببرد. به فرزندتان اطمینان بدهید که کسی مزاحم او نخواهد شد.
اگر کودک در میان یک دعوا، از شدت عصبانیت و ناراحتی به فضای خصوصیاش رفت، به هیچ عنوان دعوا را به آنجا نکشانید. صبر کنید تا او آرام شود و سپس با او راجع به رفتارش صحبت کنید.
سعی کنید فضای خانه را منظم نگه دارید
شلوغی میتواند باعث شود کنترل اوضاع را از دست بدهید. مطمئن شوید که تا حد امکان هر چیزی سر جای خودش قرار دارد. اگر وسایل فرزندتان همیشه روی زمین پخش باشد، تمرکز کردن برای او سختتر خواهد شد. به فرزندتان بگویید که هر وسیلهای کجاست. اگر شما مرتب و منظم باشید، فرزندتان نیز قطعا از شما تقلید خواهد کرد.
حتما پروسهی درمان را به صورت منظم انجام دهید
به هیچ وجه وقت دکتر را کنسل کنید. اگر پزشک برای فرزندتان دارو تجویز کرده، تحت هیچ شرایطی سر خود مصرف آن را قطع نکنید. طبق تحقیقات، این داروها بسیار به روند کنترل بیش فعالی در کودکان کمک میکنند.
این مسئلهای نیست که با درمان خانگی آن را مدیریت کنید. فرزند شما نیاز به کمک حرفهای دارد و این اصلا چیزی نیست که از آن خجالت بکشید.
مراقبت از خودتان را فراموش نکنید
اصلا اشکالی ندارد که گاهی خسته شوید و کم بیاورید. این مسئله کاملا طبیعیست. گاهی با دوستانتان قرار بگذارید و با آنها وقت بگذارانید. اگر احساس تنهایی میکنید، انجمنهایی را پیدا کنید که والدینی با شرایط مشابه شما در آنها عضو هستند.
یادتان باشد که یک مادر و پدر شاد بسیار بیشتر میتوانند برای فرزندشان مفید باشند تا یک والدین خسته و عصبانی!
سخن پایانی
کنترل بیش فعالی در کودکان کاری نیست که یک شبه در آن استاد شوید! این کار نیاز به صبر و خودداری دارد. اطلاعاتتان را نسبت به این اختلال بالا ببرید. سعی کنید با برنامهریزی تنشهای خانوادگی را به حداقل برسانید.
شما تنها نیستید. بسیاری از والدین در شرایطی مشابه شما به سر میبرند. آرام باشید و پروسهی درمان را دنبال کنید. مطمئن شوید که به تدریج اوضاع بهتر خواهد شد.
همین حالا نظر خود را با دیگران به اشتراک بذارید: کلیک کنید