راه‌های کلیدی برای رفتار با کودک مبتلا به اوتیسم

به عنوان پدر و مادر، طبیعی است که وقت زیادی صرف فکر کردن به آینده‌ی کودکتان کنید. این دغدغه و نگرانی زمانی بیشتر خواهد شد که کودکتان مبتلا به اختلال اوتیسم تشخیص داده شود. قطعا شنیدن این خبر برای شما بسیار دشوار بوده و از اینکه زندگیتان قرار است بسیار متفاوت تر از آنچه تصور می‌کردید باشد شما را به وحشت انداخته است. احتمالا با احساسات زیادی درگیر هستید و نمی‌دانید راه‌های موثر رفتار با کودک مبتلا به اوتیسم چیست. هیچ پدر و مادری آماده نیست که بشنود کودکش مشکلی جدی دارد.

این درست است که اختلال اوتیسم، چیزی نیست که بتوان راحت با آن کنار آمد؛ ولی راه‌های بسیاری وجود دارد که بتوان با آن به کودکان در کسب مهارت‌های جدید و غلبه بر بسیاری از چالش‌ها کمک کرد.

وقتی از کودک مبتلا به اوتیسم مراقبت می‌کنید، مراقبت از خودتان هم بسیار مهم است. قوی بودن از نظر عاطفی به شما کمک می‌کند تا پدر و مادر فوق‌العاده‌ای باشید. این راهنمایی‌های کوچک در کنار جلسات درمانی و کمک‌های حرفه‌ای، می‌تواند به شما کمک کند تا راحت‌تر با برخی از چالش‌هایتان کنار بیایید. در ادامه برخی راه‌های رفتار با کودکان مبتلا اوتیسم را با هم مرور می‌کنیم.

تا تشخیص قطعی دست روی دست نگذارید

به عنوان والدین، لحظه‌ای که متوجه شدید چیزی در رفتارتان فرزندتان اشتباه است و عادی نیست سریعا به دنبال روش‌های درست برخورد و درمان باشید. منتظر نباشید تا فرزندتان خودش با مشکلش کنار بیاید یا خود به خود خوب شود. حتی تا تشخیص قطعی و رسمی پزشکان صبر نکنید. کودک مبتلا به اوتیسم هرچه زودتر روند درمان را آغاز کند و کمک بگیرد، شانس موفقیت بیشتری خواهد داشت و علائم اوتیسم در او کاهش پیدا خواهد کرد.

درباره‌ی اوتیسم بیاموزید

هرچه اطلاعات بیشتری درباره‌ی اوتیسم و راه‌های کلیدی رفتار با کودک مبتلا به اوتیسم داشته باشید، از توانایی تصمیم‌گیری آگاهانه‌تری در برابر فرزندتان برخوردار خواهید بود. روش‌های درمانی را به صورت خودآموز یاد بگیرید و در تمام مراحل درمان کودکتان شرکت کنید.

کودک خود را بپذیرید و تسلیم نشوید

به جای اینکه روی مقایسه‌ی فرزندتان با سایر کودکان و آنچه از دست می‌دهد تمرکز کنید، پذیرش را تمرین کنید. از روند رشد ویژه‌ی فرزند خود لذت ببرید و موفقیت‌های کوچک را جشن بگیرید. احساس دوست داشته شدن بی قید شرط بیشتر از هرچیز به فرزندتان کمک می‌کند. پیشبینی روند درمان اوتیسم غیر ممکن است. مانند همه‌ی افراد دیگر، افراد مبتلا به اوتیسم تمام عمر برای پیشرفت و ارتقا توانایی خود فرصت دارند.

به برنامه‌ی روزانه متعهد بمانید

برنامه ریزی یکی از راه‌های رفتار با کودک مبتلا به اوتیسم است. کودکان مبتلا به اوتیسم وقتی برنامه‌ریزی منسجم و منظمی دارند بهترین پیشرفت‌ها را دارند. برای کودک خود برنامه‌ای مشخص از وعده‌های غذایی، برنامه‌های مدرسه، جلسات درمانی، بازی و وقت خواب تنظیم کنید و اخلال در آن را به حداقل برسانید. اگر روزی ناچار به تغییر برنامه شدید، از قبل به کودک اطلاع دهید.

بیشتر بخوانید: هشت راه جذاب برای علاقه‌مند کردن کودکان به کتاب

به رفتار خوب پاداش دهید

تقویت مثبت بسیار نتیجه بخش است. مچ او را هنگام انجام کار خوب بگیرید و او را تشویق کنید. به او کاملا شفاف پاسخ دهید که برای کدام رفتار در حال تشویق شدن است.  زمانی که یک مهارت را به خوبی می‌آموزد و انجام می‌دهد او را با دادن یک برچسب و یا اسباب بازی مورد علاقه‌اش مشتاق به ادامه دادن کنید.

یک پناهگاه برای او بسازید

یک فضای خصوصی در خانه برای فرزندتان مهیا کنید که بتواند در آن آرامش بگیرد و احساس امنیت کند. این می‌تواند شامل گذاشتن نوارهای رنگی و برچسب‌ها جذاب در یک نقطه‌ی خاص باشد. همچنین مهم است که خانه را ایمن سازی کنید به خصوص برای کودکانی که مستعد خشم و یا آزار به خود هستند.

راه‌های غیر کلامی برای ارتباط با او بیابید

شناخت نشانه‌های ارتباطی یکی از راه‌های رفتار با کودک مبتلا به اوتیسم است. ارتباط با کودک مبتلا به اوتیسم می‌تواند چالش برانگیز باشد؛ ولی بسیاری از اوقات برای ارتباط برقرار کردن نیازی به صحبت کردن نیست. شما می‌توانید با زبان بدن، لمس کردن و یا حتی نگاه خود با او ارتباط برقرار کنید. به دنبال نشانه‌های غیر کلامی باشید. حالات چهره، آواهای مختلف و یا حرکاتی که موقع گرسنگی یا خواب آلودگی انجام می‌دهند. در بسیاری از مواقع دلیل عصبانیت این کودکان این است که شما نشانه‎‌های ارتباطی آن‌ها را نادیده می‌گیرید.

از کمک گرفتن خجالت نکشید

مراقبت از کودک مبتلا به اوتیسم می‌تواند بسیار چالش برانگیز باشد. طبیعیست که بعضی اوقات احساس خستگی، استرس و درماندگی کنید. شما مجبور نیستید که همه‌ی کارها را به تنهایی انجام دهید. گروه‎‌های بسیاری برای حمایت از کودکان مبتلا به اوتیسم وجود دارند که با عضویت در آن‌ها می‌توانید با والدین دیگری که با این مشکل روبرو هستند دیدار کنید و از تجربیات آن‌ها استفاده کنید. این فکر که شما تنها فردی در این دنیا نیستید که با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنید می‌تواند بسیار دلگرم کننده باشد.

بگذارید کودکی کند

کودک مبتلا به اوتیسم، همچنان یک کودک است. او به زندگی حتی بیشتر از جلسات درمانی نیاز دارد. برنامه‌های مختلف برای بازی و تفریح با او بچینید. فکر کنید چه فعالیتی او را سرحال می‌کند و لبخند به لبش می‌آورد. بازی یک قسمت مهم از رشد کودکان است و نباید آن را دست کم بگیرید. در بسیاری از مواقع برای کودکانی که به ظاهر به روند درمان واکنش مثبتی ندارند، بازی می‌تواند یک پیشرفت معقول حاصل کند.

به حساسیت‌های او توجه کنید

بسیاری از کودکان نسبت به محرک‌هایی مثل نور، صدا، لمس کردن و برخی از مزه‌ها حساسیتی جدی دارند. به رفتار او دقت کنید و ببینید کدام یک از محرک ها باعث می‌شود تا رفتار بد او تحریک شود. چه چیزی را لذت بخش می‌داند و چه چیزی را استرس‌آور؟ اگر عوامل تاثیرگذار بر او را بشناسید، در جلوگیری از لحظات چالش برانگیز موفق‌تر خواهید بود.

سخن پایانی

هر پدر و مادری، دیر یا زود خسته می‌شود و نیاز به استراحت دارد. مراقبت از خودتان امری حیاتی است. اگر شاد و سرحال باشید، قطع به یقین پدر و مادر مفیدتر و تاثیرگذارتری خواهید بود. با افزایش آگاهی خود از بیماری و شناخت روزافزون نیازهای فرزندتان مطمئنا می‌توانید مقدار زیادی از این فشار را بکاهید و او را به سمت زندگی بهتری سوق دهید.