عوامل بسیاری مانند محیطی، ژنیتکی و فرهنگی می‌تواند روی رشد کودک و تغییراتی که در او ایجاد می‌شود، موثر باشد. روانشناسی کودک به بررسی این عوامل پرداخته و در رشد کودک و گذر او از هر مرحله زندگی که می‌تواند برای کودک بسیار سخت باشد، به او کمک خواهد کرد.
همچنین یکی از مهمترین عواملی که می‌تواند اهمیت روانشناسی کودک را نشان دهد، نوع ارتباط و نحوه تعامل کودک با والدین است.
از اینرو هرگز روانشناسی کودک را نادیده نگیرید. برای آشنایی بیشتر در مورد روانشناسی کودک، ما را در ادامه این مقاله همراهی کنید.
با ما همراه باشید.
اهمیت روانشناسی کودک
همه والدین دوست دارند تا کودکشان دارای رشد سالمی باشد و آینده موفقی را برای خود رغم بزند. درک الگوهای روانشناختی برای والدین سخت بوده، ولی اگر آنها بتوانند از این الگوها شناخت کافی داشته باشند، به رشد و پیشرفت کودک خود کمک شایانی می‌کنند.
روانشناسی کودک به والدین کمک میکند تا با این الگوها آشنا شده و بتوانند رفتارهای غیرعادی کودک را تشخیص دهند. با تشخیص رفتارهای غیرعادی کودک، می‌توان جلوی ناهنجاری‌های که ممکن است کودک در آینده آنها را تجربه کند، را بگیریم.
اما مهمترین عوامی که روانشناسی کودک آن را بررسی میکند:
رشد جسمی
همه کودکان از وقتی که به دنیا می‌آیند دارای رشد جسمی هستند. بعضی خیلی سریع رشد کرده و برخی با سرعت کمتری به رشد جسمانی می‌رسند. اما گاهی رشد جسمی کودک می‌تواند با تاخیراتی عمده روبه‌رو شود، که برای بررسی بیشتر باید حتما به یک متخصص اطفال مراجعه کنید.
بیشتر بدانید: انواع اختلال یادگیری در کودکان چیست؟
رشد شناختی
رشد شناختی کودکان نیز مانند رشد جسمانی او از اهمیت بسیاری برخوردار است. رشد شناختی مانند درک کودک از جهان پیرامون، یادگیری زبان مادری، مهارت تصمیم گیری، مهارت حل مسئله و … به رشد شناختی کودک مرتبط بوده و کودکی می‌تواند در این جهان به رشد کافی در این زمینه دست پیدا کند، می‌تواند مستقل و بدون وابستگی به والدین کارهای روزانه خود را انجام دهد. وابستگی کودک بعد از اینکه به شناخت جسمی کافی رسید، باید کم کم از والدین کمتر شده و او بتواند به عنوان فردی مستقل وارد جامعه‌ایی شود، که قرار است در بزرگسالی و بدون کمک دیگران در این جامعه زندگی کند.
رشد عاطفی (اجتماعی)
رشد عاطفی و اجتماعی به شدت در هم آمیخته شده‌اند. رشد عاطفی به احساس کودک، درک و بیان آن بسیار مرتبط است.
کودک باید بتواند احساسات خود را بدون هرگونه شرمساری و یا خجالت بیان کند. ما در ایران به دلیل برخی فرهنگ‌های نادرست مانند پسر که گریه نمی‌کند و یا دختر که بلند نمی‌خنده، احساسات کودک را در همان ابتدا خشک می‌کنیم.
این موضوع باعث می‌شود که آنها در آینده دچار مشکلاتی نظیر طلاق، عدم توانایی در بیان هیجانات، افسردگی و حتی گاهی منجر به حس ناامیدی در زندگی عاطفی شده و به دلیل عدم توانایی در بیان حس دوست داشتن، فاصله‌های عاطفی را ایجاد میکند. همچنین مشاهده شده که به دلیل دیده نشدن احساسات افراد توسط دیگران، فرد احساس میکند که بودن او برای دیگران اهمیت ندارد، در نتیجه اقدام به خودکشی میکند.
سخن نهایی
روانشناسی کودک شاخه مهمی از سلامت خانواده است. این علم متاسفانه در جامعه نادیده گرفته شده و همین موضوع باعث ایجاد صدماتی غیرقابل جبران برای جوانان ما چه اکنون چه جوانانی که قرار است در آینده وارد جامعه بشوند، شده است. این شاخه از علم روانشناسی را مهم بدانید و حتما برای داشتن فرزندی سالم با یک متخصص و روانشناس کودک در ارتباط باشید.
همین حالا نظر خود را با دیگران به اشتراک بذارید: کلیک کنید