این روزها، شادابی خاصی در شما مشاهده می‌شود. علاوه بر اینکه اوضاع جسمیتان نسبت به نیمه‌ی اول بارداری بهتر است، شوق خرید سیسمونی و انتظار در آغوش کشیدن فرزندتان هم باعث شده تا احوالاتتان بهتر از قبل باشد.
گرچه اکثر بانوان از هفته‌ی بیستم بارداری حرکات جنین را احساس می‌کنند، اما در برخی از افراد هم ممکن است حس کردن تکان‌های جنین تا هفته‌ی 24 بارداری زمان ببرد. در ادامه‌ی مقاله قصد داریم تا درباره‌ی این موضوع و وضعیت شما و فرزندتان در هفته بیست و یکم بارداری، صحبت کنیم.
با موشیما همراه باشید.
وضعیت شما در این هفته
با توجه به افزایش روز افزون وزن، تغییرات جریان خون و رشد رحم شما، فشار بر روی سیاه‌رگ‌های تحتانی بدنتان بیشتر خواهد شد. علاوه بر این مسائل، افزایش هورمون پروژسترون نیز باعث شل شدن دیواره‌ی سیاه‌رگ‌ها می‌شود.
این عوامل در کنار هم، موجب نمایان شدن رگ‌های واریسی در بدنتان، به ویژه در قسمت پاها می‌شوند. چنانچه مادرتان روی بدن خود رگ‌های واریسی دارد، احتمالا شما هم دچار واریس خواهید شد.
در ادامه، راه‌کارهای ساده‌ای را برای بهبود این شرایط پیشنهاد می‌کنیم:
- درصورت احساس درد در پاها، هر روز صبح، هنگام برخواستن از خواب، جوراب مخصوص واریس بپوشید.
- پیاده روی در طول روز ( اگر از حد معمول سریع‌تر باشد ) به بهبود گردش خون و رفع واریس کمک می‌کند.
- به پهلوی چپ بخوابید و یک بالشت زیر پاهایتان قرار دهید. به طوری که پاها بالاتر از سطح بدن قرار گیرند.
برخی بانوان در این روزها دچار بی اختیاری ادرار می‌شوند. به صورتی که به طور مثال با خندیدن و عطسه کردن کنترل ادرارشان را از دست می‌دهند.
اگر دچار بی اختیاری ادرار شدید، این مورد را حتما به پزشکتان اطلاع دهید. پزشک با انجام بررسی‌های لازم، از اینکه که خیس شدن لباس زیر شما به دلیل پاره شدن و یا نشتی کیسه آب نیست، اطمینان پیدا می‌کند. انجام مداوم ورزش کِگِل به بهبود این شرایط کمک می‌کند.
برخی مادران در این هفته متوجه متورم شدن پاهایشان می‌شوند. در صورت بروز این مسئله، با رعایت نکات زیر می‌توانید میزان ورم پاهایتان را کاهش دهید:
- خودداری از ایستادن طولانی مدت
- قرار ندادن پاها بر روی یکدیگر در هنگام نشستن
- خودداری از قرار گرفتن در معرض هوای گرم
- قرار دادن کمپرس سرد بر روی قسمت‌های متورم
- انجام حرکات کششی با پاها در هنگام نشستن
در هفته‌ی بیست و یکم بارداری، دریافت چربی‌های مفید برای مادر و جنین ضروری است. شما می‌توانید با مصرف آووکادو، روغن زیتون و پنیر، چربی مورد نیاز بدنتان را دریافت کنید.
اگر متوجه وجود آکنه روی پوستتان شده‌اید، بدون مشورت با پزشک هیچ‌گونه تغییری در رژیم غذایی خود ندهید. همچنین از استفاده‌ی خودسرانه‌ی کرم‌ها و سرم‌های ضدآکنه خودداری کنید.
آکنه به دلیل تغییرات هورمونی و افزایش چربی زیر پوست، به وجود می‌آید و پس از زایمان، به مرور زمان برطرف می‌شود.
وضعیت جنین در هفته بیست و یکم بارداری
در این هفته فرشته‌ی کوچک شما با قدی حدود 26.5 سانتی متر و وزنی حدود 350 گرم، به اندازه‌ی یک هویجِ بزرگ رسیده است. از آنجایی که رشد هر جنین با جنین دیگر متفاوت است، تمام اندازه‌های اعلام شده تقریبی هستند.
در این روزها فرزندتان مدام درحال حرکت کردن است. چنانچه مرتبا حرکات او را حس می‌کردید، اما ناگهان حرکاتش متوقف شد و به مدت 12 ساعت هیچ ضربه و حرکتی را احساس نکردید، حتما به پزشک اطلاع دهید. گرچه ممکن است تنها متوجه حرکات او نشده باشید، اما رعایت جوانب احتیاط در این دوران، بسیار با اهمیت است.
در هفته بیست و یکم بارداری، ابروها و پلک‌های جنین تکمیل شده‌اند. اکنون او قادر به پلک زدن است. در این هفته فولیکول‌های موی سر جنین، حاوی رنگ‌دانه خواهند شد.
خواب، یکی از نیازهای اساسی جنین در این روزها است. فرزند شما اکنون چیزی در حدود 12 الی 14 ساعت از شبانه روز را در خواب به سر می‌برد. او تمایل دارد تا در زمان‌های فعالیت شما بخوابد و بالعکس، زمان استراحت شما به جنب و جوش بپردازد.
در هفته بیست و یکم بارداری، زبان و غده‌های چشایی جنین کاملا شکل گرفته‌اند. اکنون او می‌تواند مزه‌ی مایع آمنیوتیک را حس کند. طعم آب اطراف جنین، در روزهای مختلف، بنا بر مواد غذایی مصرفی شما، متفاوت است.
تا قبل از این هفته، واکنش‌های فرزندتان به صدا، نور، فشار و… غیر ارادی بوده است؛ اما از این هفته به بعد، با تکامل مجراهای عصبی، جنین کنترل بیشتری روی حرکات خود خواهد داشت.
یکی از دلایلی که ممکن است هنوز هم بطور واضح حرکات فرزندتان را حس نکنید، وضعیت قرار گیری جفت در داخل رحم است، که در ادامه به طور مفصل درباره‌ی آن صحبت خواهیم کرد.
جفت و وضعیت قرار گیری آن
جفت یک اندام حیاتی، برای تامین اکسیژن و مواد مغذیِ مورد نیاز جنین و دفع مواد زاید خون او است؛ که دقیقا در محل اتصال تخمک بارور شده به رحم، تشکیل می‌شود. یکی از مواردی که در سونوگرافی آنومالی بررسی می‌شود، محل قرارگیری جفت است. جفت ممکن است در هر یک از قسمت‌های زیر قرار گرفته باشد:
- جفت قدامی: در دیواره‌ی جلوی رحم
- جفت خفلی: در دیواره‌ی پشت رحم
- جفت جانبی: در دیواره‌های سمت راست یا چپ رحم
- جفت فوندال یا بالایی: در دیواره‌ی بالایی رحم
اگر در سونوگرافی مشخص شود که جفت در قسمت پایین رحم قرار دارد، به آن جفت سر راهی گفته می‌شود.
مادرانی که جفت آن‌ها به صورت قدامی قرار گرفته، حرکات فرزندشان را دیرتر حس خواهند کرد. چنانچه محل تشکیل و قرارگیری جفت، دقیقا در محل مناسب برای برش عمل سزارین باشد، پزشک برش را کمی بالاتر از حد معمول خواهد زد.
تغییر مکان برش زایمان، به دلیل جلوگیری از آسیب دیدگی جفت و به تبع آن جلوگیری از خونریزی شدید انجام می‌گیرد.
در مواردی نادر، در افرادی که سابقه‌ی زایمان سزارین را داشته‌اند، ممکن است جفت قدامی در قسمت برش زایمان قبلی رشد کند. به این وضعیت، چسبندگی جفت گفته می‌شود. انجام سونوگرافی و mri می‌تواند به تشخیص زودهنگام چسبندگی جفت و کاهش خطرات سزارین کمک کند.
پیشنهاد موشیما برای هفته بیست و یکم بارداری
در این هفته بهتر است کمی در خصوص انواع زایمان و روش‌های انجام آن‌ها تحقیق کنید. همانطور که می‌دانید زایمان به دو نوع طبیعی و سزارین انجام می‌شود.
قطعا همه‌ی مادران برای انتخاب روش زایمان خود دلایلی دارند. مهم‌ترین دغدغه‌ی مادران برای انتخاب روش زایمان، حفظ سلامتی خود و فرزندشان است. از سوی دیگر، دلایلی مانند تناسب اندام، افتادگی شکم، عوارض زایمان و… نیز در تصمیم‌گیری نهایی آن‌ها موثر هستند.
در ادامه توضیحات مختصری در خصوص زایمان طبیعی و سزارین خواهیم داد.
در زایمان طبیعی، که به آن زایمان واژینال هم گفته می‌شود، بنا به درخواست مادر ممکن است از روش‌ها و یا داروهای ضد درد و تسریع کننده زایمان استفاده شود. در روند زایمان طبیعی، مادر کاملا هوشیار است و بعد از تولدِ فرزندش با او تماس فیزیکی دارد. از مزایای زایمان طبیعی می‌توان به درد و خونریزی کمتر نسبت به سزارین اشاره کرد.
عمل سزارین نیز، یکی از روش‌های متداول زایمان می‌باشد. در کشور ما به دلیل پروتکل‌های درمانی، مادران را به انجام زایمان طبیعی تشویق می‌کنند؛ اما در مواردی هم ممکن است پزشک تشخیص دهد که برای حفظ سلامتی مادر و کودک، انجام عمل سزارین بهترین گزینه است.
معمولا در مواردی مانند بارداری‌های چندقلویی، درشت بودن نوزاد، نامناسب بودن شکل لگن مادر برای زایمان طبیعی و … زایمان به صورت سزارین انجام می‌شود.
اگر زایمان طبیعی را انتخاب کرده‌اید، در نظر داشته باشید که ممکن است پزشک و یا ماما، در هفته‌های پایانی بارداری با معاینه‌ی لگن شما و جثه‌ی جنین، تشخیص دهد که انجام زایمان به روش سزارین برایتان مناسب است.
بهتر است این را بدانید که پزشک مصلحت شما را در نظر می‌گیرد؛ بنابراین به او اعتماد کنید و کارهای لازم برای زایمان را طبق نظر او انجام دهید.
همین حالا نظر خود را با دیگران به اشتراک بذارید: کلیک کنید